نقدی بر طرح تقسیم جغرافیایی و سیاسی استان تهران

به گزارش تهران رسانه ؛ چند وقتی است که زمزمه های تقسیم استان تهران به سه استان مرکزی، غربی و شرقی در رسانه ها شنیده می شود و دولتمردان هم در این خصوص اظهار نظرهای شخصی خارج از چهارچوب کارشناسی شده را مطرح نموده اند، در همین خصوص، تحریریه تهران رسانه گفتگویی را با مهدی جمشیدی انجام داده است که در ادامه شما را با این گفتگو همراه خواهیم کرد.
جمشیدی مدرک کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری و همچنین دکتری DBA مدیریت را در کارنامه سوابق تحصیلی خود دارد. وی از فعالان اجتماعی استان تهران و البرز است و مدیرعامل سازمان مردم نهاد نواندیش بصیر نیز می باشد.

آیا با طرح تقسیم جغرافیایی و سیاسی استان تهران موافق هستید؟

در ابتدا باید اشاره کنم که اضافه نمودن استان دیگری به استان های کشور در کل کار اشتباهی است، حال این استان ها در تهران باشد یا در استان سیستان و بلوچستان.همین قدر بگویم که ایران با ۳۱ استان بهتر اداره خواهد شد تا با استان های بیشتر، در حقیقت با افزایش اختیارات استانداری، فرمانداری، بخشداری و دهیاری ها و همچنین فرهنگ سازی و تقویت جایگاه شوراهای شهر و روستا بهتر میتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم تا تکه تکه کردن شهرستان ها و تاسیس استان جدید. درکل با طرح تقسیم استان تهران مخالف هستم.

آیا تهران غربی و شرقی با مدلی که اشاره شده است کارآمد خواهد بود؟

همانطور که در سوال قبلی پاسخ دادم، با کلیات تقسیم استان تهران مخالف هستم و این مدلی هم که شهرستان های شهریار، رباط کریم، ملارد، قدس و بهارستان در غرب و شهرستان های ورامین، پیشوا، قرچک و پاکدشت در جنوب شرق به استان جدید تبدیل شوند در کل اشتباه است.در واقع اگر هم تصمیم بر جداسازی باشد، مدل و نام گذاری دیگری باید مورد تحقیق و پژوهش قرار گیرد.

آیا نام گذاری استان غربی و شرقی مناسب است؟

در ابتدا باید بگویم که نام گذاری غربی و شرقی یا شمالی و جنوبی در ادبیات سیاسی و جغرافیایی اشتباه است، همان اشتباهی که در نام گذاری تقسیمات استان خراسان صورت گرفت.این کار هویت بومی، محلی و استانی را از بین خواهد برد، درست همان کاری که در نام گذاری برخی از محله های تهران صورت گرفت، مانند تهرانپارس شرقی و غربی یا کارون جنوبی و شمالی.یا نام گذاری شهری به نام شهر جدید هشتگرد در استان البرز که هنوز با گذشت بیش از سه دهه، اینطور به مخاطبین القا می شود که گویی شهر هشتگرد قدیم بافت سنتی دارد و هشتگرد جدید نیز شهری مدرن است که البته به تازگی شهر جدید هشتگرد به مِهستان تغییر نام داده است اما سالهای سال زمان می برد که در اذهان جا بیفتد.

شما چه مدلی را پیشنهاد می دهید؟

همان طور که می دانید، استان تهران هم اینک دارای ۱۶ شهرستان و ۴۹ شهر است که شهر ری در شهرستان ری جایگاه جغرافیایی و سیاسی ندارد و منطقه ۲۰ تهران می باشد و شهر تجریش در شهرستان شمیرانات نیز منطقه یک تهران محسوب می شود.

در واقع مدلی را که اینجانب پیشنهاد می دهم تا کارشناسان در خصوص جزئیات آن بیشتر پژوهش نمایند، در ابتدا جداسازی منطقه یک در شمال تهران از مناطق شهر تهران است و تشکیل شهر تجریش با شهرداری مستقل از توابع شهرستان شمیرانات، سپس جداسازی منطقه بیست در جنوب تهران و تشکیل شهر ری با شهرداری مستقل از توابع شهرستان ری است.

در ادامه اگر بنابر کوچک سازی باشد، می بایست استان جدید دارای شهرستان های تهران، شمیرانات و ری باشد و نام آن نیز استان تهران..

شهرستان های پردیس، دماوند، فیروزکوه، پاکدشت، قرچک، پیشوا و ورامین نیز می توانند یک استان جدید را در شرق استان تهران تشکیل دهند که نام گذاری این استان می بایست مطالعه و کارشناسی شود.

همچنین شهرستان های اسلامشهر، رباط کریم، بهارستان، ملارد، قدس و شهریار در غرب استان تهران نیز می توانند استان جدیدی را تشکیل دهند که نام استان نیز می بایست با نظر کارشناسان و صاحبنظران صورت پذیرد.

در پایان اگر توصیه دیگری دارید بفرمائید؟

توصیه بنده به مسئولین و متولیان امر این است که مانند تفکیک یا ادغام وزارت خانه ها، استان تهران را موش آزمایشگاهی فرض نکنند و با یک تصمیم غلط و شتابزده و غیرکارشناسی، سالیان سال مردم و شهروندان را آواره و سرگردان نکنند و به فکر اصلاح ساختار اداری و سیاسی استانداری، فرمانداری، بخشداری، دهیاری، و همچنین اصلاح قانون شهرداری ها و شوراهای شهر و روستا باشند و حوزه های انتخابیه در مجلس شورای اسلامی را نیز مورد بازنگری قرار دهند.