پایان ۲ مرحله کاوش تپه پوئینک در قرچک

به گزارش تهران رسانه ؛ محسن خرمی شریف ظهر جمعه در جمع خبرنگاران در خصوص خبر انتشاریافته در مورد تپه پوئینک قرچک که باید حفاظت شود، گفت: با توجه به درج مطلبی در خبرگزاری ها و فضای مجازی که توسط معاون میراث فرهنگی استان تهران انجام‌شده بود باید این را گفت که تاکنون در ۲ مرحله کاوش تپه پوئینک به اتمام رسیده و با پیگیری‌هایی که انجام شد، چیز خاصی در این تپه کشف نشد.

وی بابیان اینکه نتایج کاوش این تپه برخلاف موضعی است که در گزارش میراث فرهنگی استان تهران داده شد، افزود: گزارش‌های میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان تهران در حال حاضر موجود است و طبق بررسی کارشناسان این سازمان تپه پوئینک نمی‌تواند خللی در احداث پروژه کمربندی جنوبی قرچک ایجاد کند.

این مدیر شهری بیان داشت: با توجه به اینکه پروژه کمربندی جنوبی قرچک بار ترافیکی سه شهرستان را به دوش می‌کشد و برای دشت ورامین این کمربندی حائز اهمیت است، این پروژه نسبت به نگهداری بنای تپه پوئینک اولویت دارد.

خرمی شریف خاطرنشان کرد: ما اعتقادداریم که باید از آثار باستانی حفظ شود به شرطی که آثاری در آن کشف‌شده باشد که در مرحله اول این امر محقق نشد و در مرحله دوم کاوش نیز هیچ‌چیز خاصی پیدا نشده است.

شهردار قرچک در پایان تأکید کرد: ۱۵ سال از آغاز عملیات ساخت کمربندی جنوبی قرچک با صرف میلیاردها تومان اعتبار از محل منابع پروژه‌های عمرانی شهرداری می‌گذرد که فاز اول آن توسط استاندار تهران افتتاح شد و با توجه به اینکه تردد وسایل نقلیه سه شهرستان از شهر قرچک است و این موضوع شهروندان را بسیار ناراحت کرده است از شورای پژوهشی باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران درخواست داریم که نظر منطقی در این خصوص صادر کند تا مشکل این کمربندی رفع شود.

وی بیان داشت: اگر شورای پژوهشی باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران نظر به بقای تپه پوئینک دهد با توجه به اینکه تپه پوئینک در ملک شخصی قرارگرفته و سندی مجزا برای خود دارد، فکر نکنیم ایرادی برای تخریب این تپه وجود داشته باشد و باید اشاره داشت که مانند این اثر هم در سطح کشور مثل خانه تاریخی «حسام لشگر» واقع در منطقه ۱۲ تهران که با پیگیری مسؤولان منطقه و مالک که ثبت ملی کشور را هم داشت توسط دیوان عدالت اداری حکم تخریب این اثر متعلق به دوره قاجاریه صادر شد و مستندات اداره کل میراث فرهنگی استان تهران کارساز نبود و این اثر تاریخی تخریب شد.