پیاده روی عکاسان در محله عودلاجان

به گزارش تهران رسانه ؛ «خانه مهربان» مقصد اول بود. در همسایگی «خانه مهربان» هم «خانه وثوق الدوله» بود. با همان دیوارهای آجری، در کوچک و چوبی که باید سر را خم می کردی و داخل می رفتی. حوض کوچک و آبی، خرمالوهای سبز و گس که کمر شاخه های درخت را خم کرده بودند و البته دیوارهایی که بخشی از تاریخ را در دل خود جای داده بودند. شیشه های باران خورده و انارهای شبنم نشسته را لنزهای بیشتری می دیدند. آب مواج حوض آبی کوچک و برگ های زرد شده بید که روز حوض نشسته بودند هم از نگاه دوربین ها و عکاسان دور نماندند. مرضیه برومند هم که در همین منطقه به دنیا آمده و عکاسان را همراهی می کند، برگزاری چنین برنامه هایی را گامی به سوی دیده شدن شهر می داند و می گوید: «مردم می توانند از قاب دوربین عکاسان ظرایف شهر را ببینند و البته نظر مسئولان هم به مسائل مربوط به شهر بهتر جلب می شود. بی تردید شهر زنده است و تغییر می کند، اما این تغییرات باید با مطالعه و دقیق انجام شود. در ساخت ساختمان های جدید شهر هیچ سلیقه ای وجود ندارد. شهر باید در ساخت و سازها که بیشتر از تمام تغییرات به چشم می آید هویت خودش را حفظ کند.»
بیرون در چوبیِ« خانه وثوق الدوله» باز همان دیوارهای بلند و آجری است که امروز پلاک های فلزی« شیهد علیرضا جاویدی» روی آن نصب شده است. بعد از کوچه کم عرض جاویدی که عرض آن کمی بیشتر از یک اتومبیل است، به کوچه و خانه شهید مدرس می رسیم. خانه ای دو حیاطه که البته اتاق هایش بیشتر مورد استقبال عکاسان قرار گرفت و تندیس هایی که البته شیشه های مجاورشان کمی عکاسی را دشوار می کرد.

و اما چند کوچه پایین تر، نرسیده به خیابان ری، بارگاه ساکن 800 ساله این محله است. «امام زاده یحیی» یا «نگین منطقه 12» که گنبد فیروزه ای رنگش از چند کیلومتر آن طرف تر به چشم می آید. این بنای قدیمی که ساخت آن از دوران مغول ها شروع شده و در سلسله های دیگر کامل شده است، نه تنها مکانی ایده آل برای عکاسی و ثبت تاریخ است، بلکه محلی دنج و آرام برای گذران اوقات شهروندان است.
جاذبه دیگر بارگاه امام زاده یحیی ساکن 900 ساله ای است که در نوع خود بی نظیر است. کهن ترین درخت چنار کلان شهر تهران که در سال 1330 در فهرست وزارت فرهنگ و اداره باستان شناسی ثبت شد، با شاخه های باریک و برگ های زرد میان حصاری فلزی و سیاه رنگ نشسته است، اما هیچ لنز دوربینی نمی تواند به تنهایی قطر 7 متری آن را نشان دهد. مهدی سیف، رییس ستاد گردشگری شهرداری تهران، که عکاسان را همراهی می کند، معتقد است نسل جوان نسبت به آثار تاریخی علاقه بیشتری نشان می دهد و می گوید: «استقبال جوانان از حوزه های تاریخی موجب انتقال اطلاعات و افزایش گردشگران می شود. البته چنین برنامه هایی حضور مردم در اماکن تاریخی را هم تقویت می کند. هنرمندان در انعکاس موضوعات به جامعه نقش موثری دارند و این مناسبت ها بهانه ای برای انعکاس جذابیت حوزه های تاریخی ست.»
«خانه پدر سالار» با نوستالژی دهه شصتی ها هم یکی دیگر از مسیرهای گردشگری این روز بود. در جای جای این خانه که صد سال قدمت دارد و سال 1374 لوکیشن سریال« پدر سالار» شد، امروز هم محمد علی کشاورز با آن ابهت سالار گونه اش به ذهن می آید.
در ادامه دورهمی عکاسان از کوچه هداوند، مدرسه علمیه معمار باشی و سرای کاظمی هم بازدید شد، اما محله عولادجان و شهرداری منطقه 12تهران اماکن تاریخی بسیار دیگری هم دارد که دیدن آن ها خالی از لطف نیست.